Na čaju sa Virdžinijom Vulf
u subotu 8. decembra u 19:30 u Galeriji Univerzitetske biblioteke „Svetozar Marković“ Artie centar za promociju kulture, umetnosti i dizajna u saradnji sa Umetničkim centrom Univerzitetske biblioteke „Svetozar Marković” organizuje multimedijalni performans „Na čaju sa Virdžinijom Vulf“.
Predstava je osmišljena kao dramski performans koji će izvesti mlada glumica Tijana Kondić, upotpunjen video i audio snimcima, koji se na savremen način osvrću na lik i delo velike engleske književnice Virdžinije Vulf, ali i na književnost i društvenu angažovanost danas. Performans „Na čaju sa Virdžinijom Vulf“ predstavlja nastavak izložbe Univerzitetske biblioteke „Vrhovi engleskog romana“ koja je otvorena u oktobru u holu biblioteke, povodom 200 godina od rođenja Čarlsa Dikensa i 130 godina od rođenja Džejmsa Džojsa i Virdžinije Vulf. Ulaz na predstavu je slobodan, ali je broj slobodnih mesta ograničen.
Virdžinija Vulf je rođena u Londonu, 25. januara 1882. kraj reke Uz kod Rodmela. Bila je engleska književnica i jedan od ključnih autora narativnog modernizma i osnivačica feminističke književne kritike. Nakon smrti oca Leslija Stivena, poznatog književnog kritičara i izdavača, seli se sa sestrom u Blumzburi, područje srednjeg Londona koje je, tokom vremena postalo okupljalište jednog sloja britanske inteligencije. Udaje za izdavača, pisca i društvenog aktivistu Leonarda Vulfa. Uskoro objavljuje svoj prvi roman, “The Voyage Out”, 1915., koji nije doneo veći kreativni proboj, ali je postavio neke od njenih dominantnih tema i vidova izraza. Tada se javljaju prvi snažniji živčani slomovi i napadi dubokog psihičkog raskola koji su je pratili do kraja života i koji su bili i uzrok njenog samoubistva. Kao vid radne terapije Virdžinija Vulf i njen suprug osnivaju “Hogart Pres”, nezavisno izdavačko udruženje koja je trebala da služi afirmaciji avangardnih i marginalizovanih pisaca. Slede velika ostvarenja književnog modernizma: romani „Gospođa Delovej”, 1925., „Ka svetioniku”, 1927., „Talasi“, 1931. te zbirke eseja i književnih kritika, „Sopstvena soba”, 1929., „Tri gvineje” 1938. Njen pozniji rad uključuje konvencionalniji roman „Godine”, 1937. te poslednje veliko ostvarenje, roman „Između činova”, 1941. godine. Mučena napadima duševne bolesti (slušne i vizuelne halucinacije, duboka depresija), koji su još pojačani izbijanjem 2. svetskog rata, Virdžinija Vulf izvršila je samoubistvo utapanjem u reci Uz, kraj imanja u Rodmelu u Saseksu 28. marta 1941. godine.
